نقش مشاوره درفرایند آموزش و پرورش

آموزش و پرورش یکی از اهداف بزرگ جامعه انسانی بوده که تکامل و رشد جامعه بشری مدیون برنامه های آموزشی متنوع در عرصه های مختلف میباشد

جامعه بشری برای شگوفا سازی و استفاده از استعداد های نهفته در بستر جامعه نیاز به برنامه های آموزشی کارا و مثمر دارد تا بتواند ضمن کشف و رشد استعداد های نیروی بشری از این نیرو در غنامندی و بلند بردن کیفیت زیست در کره خاکی استفاده نمایند.

 بدیهی است که بدون آموزش و پرورش مهیا ساختن خیلی از ابزار های رفاهی و آسایشی برای انسان ها و دیگر گونه ها ناممکن و به دور از تصور خواهد بود.

با درنظر داشت اهمیت استفاده از نیروی فکری و مغزی گونه ی انسان که همانا یگانه راه و روش شگوفا سازی این جوهره ارزشمند آموزش و پرورش میباشد اکثریت مطلق فعالیت های جمعی و اختصاصی انسان ها دراین محور میچرخد و اگر فعالیت های تمام انسان ها را به دقت مورد بررسی قرار بدهیم، مشاهده خواهیم کرد که تمام فعالیت های بشری به شکل مستقیم یا غیرمستقیم در خدمت آموزش و پرورش قرار دارد.

علم روانشناسی نیز از این قاعده مستثنی نیست و از اینکه تلاش این علم برای بهبود کیفیت زندگی و ارایه نظریات مفید و سازنده برای ایجاد تغییرات مثبت در رفتار انسان ها میباشد. یک قسمت عظیم این علم مسایل مربوط به تربیت و روش های تربیتی را شامل می شود که در این بخش علم روانشناسی با استفاده از شناخت انسان از زاویه های مختلف در تلاش ایجاد ساختار های آموزشی مفید و ارایه توصیه های ارزنده برای دست اندرکاران پروسه آموزش و پرورش میباشد.

جدا از کمک دست اندر کاران نظام آموزشی برای ساختن مفردات مطابق به تفاوت های رشدی در سنین مختلف برای شاگردان علم روانشناسی برای بهبود کیفیت یادگیری در شاگردان همواره در تلاش ارایه راه حل های مناسب برای دوری از موانع یادگیری نیز میباشد.

انسانها در سنین مختلف دارای جهان بینی های متفاوت بوده و اطراف و ماحول خویش را با در نظر داشت شناخت و تربیت خودشان از محیط مورد ارزیابی قرار میدهند بعضی اوقات این ارزیابی و شناخت منطقی و درست گاهی هم عقده مندانه و نادرست است بناْ این جامعه و افراد دیگر است که روی افکار و اندیشه های دیگران اثر گذاشته شناخت آنها را تا حد ممکن دست کاری میکنند.

انسانها در اکثریت مطلق مراحل زندگی برای پیشبرد امور زندگی به شکل درست نیاز به رهنمایی افراد خبره و متخصص دارند که در پروسه آموزش و پرورش نیز این نیاز دیده می شود. دانش آموزان از ابتدای آغاز یادگیری الی سطوح بلند آموزشی – تحصیلی در مراحل مختلف نیاز به رهنمایی های مسلکی دارند که مشاوره روانشناسی میتواند در موارد ذیل برای شاگردان کمک کننده و مفید باشد.

1. کمک به شناسایی و حل مشکلات روانشناختی: مشاوره روانشناسی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مشکلات روانشناختی خود را شناسایی و حل کنند. این مشکلات ممکن است شامل اضطراب، افسردگی، نارسایی در تمرکز و یادگیری، روابط نامناسب با دیگران و ... باشند.
2.  تقویت خودشناسی و اعتماد به نفس: مشاوره روانشناسی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا با شناخت بهتر خود، اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنند. این باعث می‌شود که آن‌ها بتوانند نظر به توانایی ها و مهارت های خویش رشته های تحصیلی مناسب به خویش را انتخاب کرده خوبتر بدرخشند.
3.  ایجاد روابط سالم با دیگران: مشاوره روانشناسی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا روابط سالم با دیگران برقرار کنند و از رفتارهای نادرست و غیرسالم خودداری کنند. این باعث می‌شود که آن‌ها در محیط تحصیلی و زندگی اجتماعی بهتر عمل کنند.

همچنان برای ایجاد محیط مناسب آموزشی – تربیتی در خانواده های نیاز است تا روانشناسان تربیتی برای خانواده ها روی موضوعات روش های مناسب فرزند پروری. چگونگی برخورد با فرزندان. چگونگی سهیم شدن خانواده ها در پروسه آموزش و پرورش توصیه های لازم را ارایه نموده خانواده ها را در این امر مهم همکاری مسلکی نمایند.